~ M.O.V.E. การเคลื่อนที่ ~

ถ้าพูดถึงคำว่าMove หลายๆคนคงจะนึกถึง

การเคลื่อนย้ายของสิ่งหนึ่งจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง

อาจจะต้องใช้เวลา อาจจะเฉื่อยชา หรืออาจจะเร็วในระดับหนึ่ง

แต่ถ้าได้มาดูคลิปวีดีโอ Move อันนี้แล้ว

มันกลับทำให้คำว่า Move เพียงคำเดียวดูมีคุณค่าขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

มาลองดูกันก่อนดีกว่า ว่า Move ของเขาเป็นอย่างไร

3 guys, 44 days, 11 countries, 18 flights, 38 thousand miles, 

an exploding volcano, 2 cameras 

and almost a terabyte of footage... 

all to turn 3 ambitious linear concepts 

based on movement, learning and food ....

into 3 beautiful and hopefully compelling short films.....

= a trip of a lifetime.

การ Move อย่างตลอดเวลาในเวลาเพียง 1 นาที

มันทำให้การMoveเหล่านั้นดูเป็นสิ่งที่สำคัญ ดูเป็นสิ่งที่น่าค้นหา

และดูเป็นสิ่งที่...สวยงาม

เป็นเสมือนตัวกระตุ้นให้เราอยากที่จะลุกขึ้นมา

ทำอะไรต่อมิอะไรที่เราคิดอยากจะทำ

แต่ไม่เคยเริ่มต้นที่จะทำซักที

เพราะตัวอย่างของความพยายามของเจ้าของคลิปนี้

กว่าจะเดินทางไปถ่ายในแต่ละประเทศได้

ต้องใช้ความพยายาม และใส่ความรักความชื่นชอบในสิ่งนั้นๆลงไป

ซึ่งสำหรับเขาก็คือ การเดินทาง นั่นเอง

ตัวภาพอาจไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมายเท่าไร

แต่เป็นการเลือกสถานที่ที่สื่อถึงแต่ละประเทศได้ดี

ถือว่าเลือกมุมได้อย่างคุ้มค่ากับการไปประเทศนั้นๆ

บวกกับการตัดต่อในจังหวะอันรวดเร็ว

และเปลี่ยนให้มันต่อเนื่องกันโดยการเดินเท้าของเจ้าของคลิปนี้

ทำให้คลิป Move นี้ดูมีการเคลื่อนไหว

และกระตุ้นให้เรามีชีวิตชีวิตอยากที่จะลุกขึ้นมาอยู่ตลอดเวลา

ขอบคุณในความพยายามของเจ้าของคลิป 

ที่ช่วยกระตุ้นให้คนเฉยชาอย่างเราๆ 

คิดจะลุกขึ้นมาทำตามฝันของตัวเองบ้างแล้ว :')

~ เ ห ง า ... A L O N E ~

ด้วยความที่เป็นคนดราม่าเป็นชีวิตจิตใจ

จนเหมือนอยู่ในสายเลือด

ก็เลยชอบดูภาพดราม่าเรื่อยๆ

แบบเหงาๆ อยู่คนเดียว อะไรประมาณนี้

วันนี้เลยมานั่งสังเกตว่าองค์ประกอบอะไรบ้างที่ทำให้ภาพเกิดความเหงา

แล้วก็ทำให้คนอย่างฉันเกิดความดราม่าได้ขนาดนี้!!!

ก่อนอื่นเรามาลองเสริชหาภาพคำว่า Alone ใน Google กันก่อนดีกว่า...

(ง่ายไปมั้ย!?)

  

 

  

  

เอาประมาณนี้พอก่อนละกันนะ!

จากที่ดูๆแล้ว ก็พอจะมีจุดร่วมระหว่างภาพแนวนี้หลายๆจุด

คือภาพแนวที่ให้อารมณ์เหงาเศร้าดราม่าแบบนี้

อย่างที่รู้ๆกันว่าการจัดองค์ประกอบภาพต่างๆ

ล้วนแล้วแต่สามารถสร้างอารมณ์ได้ต่างๆกันไป

ภาพแนวนี้ก็คงจะมีกรอบ(ที่สามารถฉีกได้ในบางโอกาส)ในทางVisualที่คล้ายๆกัน

เริ่มจากอย่างแรกก็คือ

"สี"

สีที่ใช้ในภาพมักจะเป็นสีขาวดำ หรือไม่ก็เป็นสีแนวซีเปียออกโทนน้ำตาลเทา

แต่จะไม่มีสีสดใสแบบเหลืองแดงชมพูส้มเข้ามาสักเท่าไร

หรือถ้ามีก็จะเป็นตัวแทนที่ว่าคนๆนั้น .เคย. มีความสุข

"ลึก/ตื้น"

ภาพที่ใช้ในรูปภาพแนวนี้มักจะเป็นภาพเชิงลึก

โดยเฉพาะภาพของถนนที่ทอดยาวไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ซึ่งสามารถแสดงให้เห็นถึงความหมายได้อย่างมากมาย

ทั้งความลึกในจิตใจของเขาที่ซ่อนเรื่องราวต่างๆที่ทำให้ต้องเศร้าใจไว้อยู่

หรืออาจสื่อถึงเส้นทางของชีวิตของเขาที่จะต้องเดินไปอย่างโดดเดี่ยวและไร้จุดมุ่งหมาย

การถูกครอบงำจากอะไรบางอย่างที่อยู่สองข้างถนน สิ่งไม่มีชีวิตที่ดูเหมือนว่ามีชีวิต

ซึ่งภาพเชิงลึกเป็นภาพที่มีมิตินอกจากมิติในการมองแล้ว ยังสร้างมิติในจิตใจของคนได้อีกด้วย

"Space"

ภาพเหล่านี้มักจะเป็นภาพที่มีSpaceค่อนข้างมาก

เพื่อให้แสดงถึงความโดดเดี่ยว การอยู่คนเดียว

และหมายถึงการไม่หลงเหลืออะไรในชีวิต

หรือมักจะมีการสร้างกรอบโดยในกรอบมีSpaceอยู่

เพื่อยิ่งสื่อความหมายของการถูกกักขังในความเหงาความเศร้าอย่างไม่มีทางออก

"Lighting"

มักจะมีการใช้แสงที่ทำให้เกิดContrastอย่างชัดเจน

หรือไม่ก็ทำให้บุคคลหรือวัตถุที่เราต้องการเน้นจุดสนใจเป็นSilhouette

เพื่อสื่อถึงภาวะในจิตใจของบุคคลในภาพ

ความไม่แน่นอน ความไม่มั่นใจ ความหมดหวังสิ้นหวัง

หรือความไม่รู้ว่าด้านไหนดีด้านไหนไม่ดี

ที่ทำให้คนดูรู้สึกหมดหนทางที่จะเดินไปต่อ

"Shape & Texture"

สิ่งของหรือวัตถุรอบตัวมักจะอยู่ในรูปแบบของ

ความเก่า ความสกปรก ความวุ่นวาย ความไม่เรียบร้อย

เพื่อแสดงให้เห็นถึงการมองสภาพแวดล้อมรอบตัวของเขา

ว่าทุกอย่างดูไม่น่าพิศมัยเอาซะเลย

"Movement"

Movement หรือการเคลื่อนไหวในภาพมักจะไม่ค่อยปรากฏ

ทุกอย่างดูเฉื่อยชา ทุกอย่างดูหยุดนิ่ง

ไม่มีการเคลื่อนไหวของอะไร

และไม่อยากจะเคลื่อนไหวอะไร

เพื่อสร้างอารมณ์ที่ไม่อยากจะทำอะไรในชีวิตอีกต่อไป

สร้างอารมณ์ของการพักผ่อนหมดเรี่ยวแรง

และนี่ก็คือทั้งหมดเท่าที่สังเกตออกมาได้

ก็คิดว่าจะสามารถนำไปใช้ในการทำงานได้อีกเยอะ

เพราะงานที่คิดส่วนมากของเราก็มักจะเป็นแนวดราม่าแบบนี้อยู่แล้ว

รู้ไว้ซะเวลาคิดช๊อตที่จะถ่ายจะได้มีกรอบมากยิ่งขึ้น

แต่บางครั้งถ้าเราคิดอะไรแปลกๆออก

ก็อาจจะสามารถนำไปใช้ได้นะ

ลองออกนอกกรอบเดิมๆดูในบางที

เพราะบางทีอาจจะดีกว่า หรือ แย่กว่าก็ไม่รู้

ก็ต้องลองคิดและลองทำดูก่อนสิ ! :')

...My Dramatic...

ภาพ...หลอก...ตา

ได้มีโอกาสเห็นงานภาพวาดภาพหนึ่งของ MC Escher

แล้วทำให้เกิดความสนใจขึ้นมา

คนอะไรทำไมถึงได้วาดภาพที่ผิดสัดส่วนออกมาได้สวยงามขนาดนี้

ดูผิดส่วน ดูวุ่นวาย แต่ดูแล้วมันมีอะไรที่ซ่อนอยู่ภายใน...

(Relativity, 1953.)

ชื่นชมในตัวศิลปินมากๆ

กับการวาดรูปที่ผสมทั้งความเป็นจริงสัดส่วนจริงๆ

ใส่ลงไปในพื้นที่ที่ผิดสัดส่วน

ทำให้เราอยากที่จะสนใจในรายละเอียดเล็กๆน้อยๆในภาพมากยิ่งขึ้น

เชื่อว่าหลายๆคนเคยนั่งลองเอามือลากตามเพื่อพยายามหาว่า...

จุดที่ทำให้ภาพมันผิดมันอยู่ตรงไหน

แต่ก็หาไม่เจอซักที :'(

มาเริ่มที่ประวัติเล็กๆน้อยของ MC Escher สักนิดก่อนดีกว่า

M.C. Escher หรือชื่อเต็มว่า Maurits Cornelis Escher เป็นจิตรกรชื่อดังชาวดัชท์

ซึ่งรูปภาพที่เขาวาดจะผสมผสานคณิตศาสตร์

ทางด้านเรขาคณิต รูปทรงมิติ ภาพลวงตา ลงไปด้วย

ง่ายๆก็คือเขาเป็นนักจิตรกรที่นำภาพเรขาคณิตมาสร้างให้เกิดภาพ

แล้วดัดแปลงเล็กน้อยให้เกิดเป็นภาพที่ผิดส่วน

จนกลายเป็นจุดเด่นของงานศิลปะของเขาไปเลย

ตัวอย่างงานศิลปะของเขา

มีคนเอาสองภาพนี้มาต่อเลโก้ด้วยนะ!

>w<"

จะเห็นได้ว่ามันมีความผิดส่วนของภาพในทุกๆรูป

จนกลายเป็นเอกลักษณ์ และอาจเป็นคำถามที่มีต่อรูปทรงเรขาคณิต

ว่ามันสามารถเปลี่ยนแปลงรูปร่างต่างๆไปได้ถึงขนาดไหน

เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา จนกลายเป็น จินตนาการรูปแบบใหม่ๆ

ที่สร้างสรรค์ให้เกิดศิลปะชิ้นอื่นๆตามออกมาเรื่อยๆ

อีกภาพหนึ่งที่คิดว่ามีการใช้ Visual ในภาพเป็นอย่างมาก

ภาพนี้จะเห็นได้ว่าเป็นภาพที่ดูแล้วเกิดความรู้สึกขัดแย้งภายในใจ

เนื่องจากมีการใช้คอนทราสในภาพอย่างมากมาย

ทั้งๆที่ภาพวิวทิวทัศน์ควรจะเป็นภาพที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกสบายใจสบายตา

แต่ภาพนี้กลับไม่ใช่...

คอนทราสที่อยู่ในภาพนี้มีปรากฏอยู่ในแทบจะทุกรายละเอียดเลยก็ว่าได้

เริ่มจากสีที่มีความคอนทราสของแสงที่ตกลงมาบนวัตถุ และ เงาที่เกิดขึ้น

ความลาดเอียงของเขาหิน กับ ทางเดินที่ราบเรียบ

ด้านหน้าเป็นต้นไม้ที่ดูอ่อนช้อยพร้อมจะโบกปลิวไปตามแรงลม กับ ความแข็งแกร่งของขุนเขา

ตึกที่มนุษย์สร้างขึ้นมีรูปแบบมีรูปทรงเรขาคณิตเป็นตัวกำหนด กับ ความไร้รูปแบบของก้อนเมฆ

แล้วยังมีอีกหลากหลายอย่าง

ที่ทำให้ภาพนี้เพียงภาพเดียวดูมีเรื่องราวภายในภาพเป็นอย่างมาก

และเหมือนว่าจิตรกรผู้วาดภาพต้องการจะเปรียบเทียบอะไรบางอย่างออกทางภาพนี้

ความจริงยังมีรูปภาพอีกมากมายของจิตรกรคนนี้

เข้าไปดูเวบไซด์หลักของเขาได้เลยนะ

http://www.mcescher.com/

After Shock … ทำไมโลกถึงน่าหดหู่ได้ขนาดนี้

ความสูญเสียเกิดขึ้นได้ทุกเวลา

ไม่ใช่แค่ธรรมชาติที่ทำให้เราต้องสูญเสียสิ่งที่เรารักไป

แต่มนุษย์เองก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่สร้างความสูญเสียให้กับตัวเอง

เป็นหนังที่มีหลากหลายแง่มุมในเรื่องของครอบครัว

ดูแล้วทำให้รู้สึกว่าความรักจากครอบครัวนั้นมันช่างยิ่งใหญ่จริงๆ

การสูญเสียครอบครัวไปจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่สร้างความเศร้าได้อย่างมากมาย

แต่ก็ยังไม่เศร้าเท่ากับการที่คนในครอบครัวทำให้ต้องเหินห่างจากกัน

อาจเพราะความไม่เข้าใจกััน หรือเหตุผลต่างๆนานา

แต่ถึงจะเพราะอะไรก็ตามก็ล้วนแล้วแต่สร้างความทุกข์ความเศร้าใจ

ให้กับทุกๆคนในครอบครัวทั้งสิ้น

ตัวละครที่เป็นแม่ได้พูดเอาไว้ว่า

"ถ้าไม่เคยสูญเสีย ก็คงจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสียนั้น"

แต่สำหรับเราแล้ว อย่ามีการสูญเสียเลยดีกว่า

ใช้ชีวิตที่มีอยู่ปัจจุบันให้มีค่า

อย่าให้เราต้องมาเสียใจในวันที่มันสายไป

เพียงเพราะความไม่เข้าใจกันที่มาปิดกั้นความรักที่่มีอยู่รอบตัว

เพราะเราไม่อาจรู้ได้ว่า

"เราจะต้องสูญเสียใครไปในวันใด"

ชอบความรักของคนรุ่นแม่ๆกับการที่จะรักคนๆเดียว

ก็คือสามีหรือภรรยาของตนไปตลอดชีวิต

แม้รู้ว่าไม่มีเขาอยู่บนโลกใบนี้แล้วก็ตาม

ทั้งตัวแม่เอง และความรักของพ่อบุญธรรม

ดูเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ ซื่อสัตย์ และแสนจริงใจ

เนื้อเรื่องเล่าได้อย่างบีบคั้นอารมณ์อยู่ตลอดเวลา

ภาพแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของทุกๆอย่างในเรื่อง

ทั้งในแง่ของตัวละคร สภาพบ้านเมือง สภาพสังคม

แต่ถึงแม้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปขนาดไหน

แต่ก็ยังมีสิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงก็คือ...

ความรักที่แสนยิ่งใหญ่จากครอบครัว

และภาพเหตุการณ์อันโหดร้ายที่ฝังอยู่ภายในใจของตัวละคร

ถึงแม้ว่ากราฟฟิคต่างๆอาจยังทำไม่ค่อยดีนัก

ทำให้รู้สึกอารมณ์ติดขัดในฉากที่แผ่นดินไหวและตึกถล่ม

แต่สำหรับฉากอารมณ์...

เรื่องนี้เลือกที่จะใช้ภาพที่ออกไปในทางสีน้ำเงินเทาๆ

ที่ให้ความรู้สึกมัวหมองหมดหวัง

ทำให้ช่วยดึงอารมณ์ความเหงาความเศร้าออกมาจากตัวละครและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

นอกจากนั้นยังมีภาพของความยุ่งเหยิงวุ่นวายของเส้น

ที่เกิดจากซากปรักหักพังของอาคารบ้านเรือน

บวกกับเม็ดฝนที่โปรยลงมาก็ยิ่งทำให้แผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นดูน่าหดหูมากยิ่งขึ้นอีกด้วย